Said Nursî (1878 – 23 Mart 1960), Son dönem Osmanlı âlimi ve Nurculuk hareketinin kurucusu.

1878 yılında, Bitlis vilayetine tâbi Nurs köyünde dünyaya geldi. Henüz altı yaşındayken ilme merak sardı ve küçük yaşta iken tahsil için ailesinden ayrıldı. Anlaşılması en zor konuları kolaylıkla anlaması, okuduğu kitapları kolaylıkla ezberine alması, yirmi senede tahsil lazım gelen medrese ilmini üç ayda tahsil etmesi ve ilmî münazaralarda galip gelmesi gibi fevkalade özelliklerinden dolayı zamanın alimlerince kendisine “Bedîüzzaman” ünvanı verildi.

Kendisinin “Eski Said” olarak adlandırdığı, kırk beş yaşına kadar olan dönemde, Şark ve Garb seyahatlerinde, âlem-i İslam’ın ve memleketin problemlerini bizzat yaşayarak görmüş. En zaruri ihtiyacın eğitim olduğu kanaatiyle Şarkta din ve fen ilimlerinin birlikte okutulacağı bir üniversite kurulması için defaatle büyük gayretler göstermiştir. Birinci Dünya Savaşında talebeleri ile birlikte gönüllü milis alayı teşkil ederek cepheye koşmuş, vatan müdafaasında çok büyük hizmette bulunmuştur.Rusya’da iki üç sene esaretten sonra firar ile geldiği İstanbul’da Darü’I-Hikmeti’I-İslamiye azalığına tayin edilmiş, İstanbul’un işgali sırasında neşrettiği Hutuvat-ı Sitte eseriyle işgal kuvvetlerine mukabelede bulunmuş. 1922 sonlarında Ankara’ya davet edilmiş, burada yeni hükümetin idarecilerini İslam şearine sahip çıkmaya çağırmıştır. Ankara hükümetince kendisine yapılan milletvekilliği ve şark umumi vaizliği ve diyanette azalık tekliflerini kabul etmeyerek 1923 Mayısında Ankara’dan Van’a giderek burada ibadetle ve Kur’an hakikatleriyle meşgul olmuştur.

1925 senesinde Van’da iken Burdur’a, oradan da Barla’ya nefyedilmesi ile başlayan “Yeni Said” döneminde birbiri ardınca te’lif ettiği eserlerinde iman ve Kur’an hakikatlerini izah ve ispat etmiştir. Bu eserler, imanını tehlikede hisseden halkın büyük teveccüh ve rağbetine mazhar olmuş, elden ele dolaşarak memleket ve dünya çapında hızla yayılmıştır.

Başlattığı hizmetin halk tarafından kabul görmesi, gizli din ve vatan düşmanlarını rahatsız ettiğinden çeşitli iftiralarla 1935’te Eskişehir, 1943’de Denizli, 1947’de Afyon, 1952’de İstanbul mahkemelerine çıkarılmış. lsparta’da, Kastamonu’da, Emirdağ’da daimi tarassut ve takip altında yaşamaya mecbur bırakılmıştır.

Ömrünün son günlerine kadar iman hizmetini büyük bir kararlılıkla devam ettirmiş, Risale-i Nur Külliyatı çileli hayatının en güzel meyvesi olmuştur.

Şiddetli hasta olduğu halde gittiği Şanlıurfa’da 23 Mart 1960’ta Ramazan’ın yirmi beşinci gecesi dar-ı bekaya irtihâl etmiştir. Rahmetullahi Aleyh Rahmeten Vasiaten.